Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.

Wat te doen met de komende kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?
Het huis voelt nier meer als haar thuis
De stilte en de leegte is haast niet te dragen.

Al vele jaren is oma nu alleen geweest
En met de kerstdagen doet dat zo’n pijn
Om niet meer met haar lieve man te zijn
Voor oma is de kerst geen groot feest.

Toch meent ze dat ze niet mag klagen
Ze weet, Jezus is ook voor haar geboren
En dat zij ook door Hem is uitverkoren
God heeft in de mensen een welbehagen.

Fedde Nicolai

Kommer maakt een mens neerslachtig
Een hartelijk woord doet een mens goed
Een vriendelijk gebaar geeft weer moed
Meeleven met elkaar is altijd prachtig.

Het is heel goed om elkaar blij te maken
Het leven is al vaak zo koud en kil
Genegenheid is voor ieders bestwil
Harde woorden kunnen leed veroorzaken.

Jezus gebruikte goede woorden indertijd
Moge dit voor ons ter navolging zijn
En dienen in ons leven als richtlijn
Laten we dat dan doen in bescheidenheid..

Uit het boek Spreuken.


Fedde Nicolai

“Een moment van onbedachtzaamheid
Kan zorgen dat men jaren schreit”
Een bekend spreekwoord uit het verleden
Maar nog wel toepasselijk voor het heden.

Onbedachtzaam omgaan met het leven
Zich op verkeerde paden begeven
Zich niet aan regels willen storen
Niet naar Gods gebod willen horen.

“Bezint, eer gij begint”weet u het nog ?
Een oud gezegde, maar geldt nu nog, toch ?
Daarom, bezint u op God uw Heer
Hij wijst u de juiste weg steeds weer.

Onbedachtzaamheid geeft veel verdriet
Vaak op financieel en geestelijk gebied
Wees dan bedachtzaam ten alle tijden
Probeer onbedachtzaamheid te vermijden.

Gods wegen zijn vaak onbegrijpelijk
Als we het vele leed in de wereld zien
Kan God dit niet voorkomen misschien?
Gods doen en laten zijn ondoorgrondelijk.

Waarom laat God het kwade steeds toe
Hij is almachtig en kan dit toch verhinderen?
God de Vader, wij zijn toch Zijn kinderen?
En vragen ons af, waar dient het lijden toe.

Onbegrijpelijk dat er zo veel leed is te dragen
Als we een onschuldig kind zo erg zien lijden
Kunnen we ons dan nog in Gods liefde verblijden
Wanneer wij door groot verdriet zijn lamgeslagen?

Kunnen we nog in Gods bewarende hand geloven
Wanneer het kwade goede mensen gaat treffen?
Het is en blijft allemaal zo moeilijk om te beseffen
Het is dan ook niet gemakkelijk om God te loven.

Het lijden op aarde is voor ons niet te begrijpen
Wij moeten aanvaarden dat God onbegrijpelijk is
En toch weten we, Hij blijft bij ons in alle droefenis
We mogen Hem in al ons verdriet vastgrijpen.

Fedde Nicolai

Er heerst veel onbegrip onder mensen
Mensen begrijpen elkaar vaak niet
En dat veroorzaakt soms veel verdriet
Meer begrip voor elkaar is te wensen.

Een onbegrepen mens voelt zich naar
En durft zich dan niet meer te uiten
Die gaat zich voor een ander afsluiten
En is voor niemand nog bereikbaar.

Onbegrip bestaat niet bij God de Heer
Hij kent ons en weet wat er in ons omgaat
Hij begrijpt ons en Hij is onze toeverlaat
Bij Hem kunnen we terecht, steeds weer.



Fedde Nicolai

Altijd zijn wij mensen onderweg
Onderweg naar huis of werk
Op weg van huis naar de kerk
Wij mensen blijven onderweg.

Onderweg zijn, hoort bij het leven
Nooit kunnen we blijven staan
Wij moeten ergens heen gaan
Dit is en blijft een vast gegeven.

Wij mogen ook onderweg zijn
Want onze toekomst is in Gods hand
Wij zijn onderweg naar ’t Vaderland
Waar geen verdriet meer is en pijn.

Wij zijn onderweg naar de grote morgen
En gaan Gods toekomst tegemoet
Om bij Hem te mogen zijn voorgoed
In Gods rijk, verlost van al onze zorgen.
Fedde Nicolai.