Waarheen zullen we gaan
In ons dagelijks bestaan
Als we het niet meer weten
En men ons heeft vergeten ?

Waarheen zullen we dan gaan
Als niemand ons bij kan staan
In onze grote nood en verdriet
En je geen uitkomst meer ziet ?

“Kom maar tot Mij”zegt de Heer
“En leg al uw zorgen bij mij neer”
God helpt onze lasten te dragen
Zelfs voor dat wij er om vragen.

Waarheen zullen we gaan Heer
U roept ons steeds maar weer
Wij weten Heer, waar heen
Niet anders, dan tot U alleen.

Fedde Nicolai.

Waar liefde woont, zal vrede overwinnen
Geen haat en nijd zal er dan meer zijn
Daarom: Heb lief en doe elkaar geen pijn
En laten we dan maar bij onszelf beginnen.

Waar liefde woont, daar komt Jezus binnen
Hij wil bij ons zijn in vreugde en verdriet
Wees daardoor getroost en wanhoop niet
God wil ons met Zijn grote liefde omringen.

Waar liefde woont, geeft God Zijn zegen
Dan zijn wij verzekerd van Zijn goedheid
Van nu af aan, elke dag, tot in eeuwigheid
Hij zal ons geleiden op al onze wegen.

Waar liefde woont, daar is het leven goed
Geen mens kan zonder echte liefde leven
Laten we elkaar, als het kan liefde geven
Dan geeft God ons Zijn liefde in overvloed.

Fedde Nicolai

Vaak wordt er gevraagd: "Waarom ik?"
Waarom moet mij dit erge overkomen?
Mijn levensgeluk is mij geheel ontnomen
Alles is veranderd in één ogenblik

Waarom toch moet ik dit meemaken?
Ik voel me nu zo alleen gelaten
Denk dat ook God mij heeft verlaten
Wat heeft dit kunnen veroorzaken?

Toch wil ik op God blijven vertrouwen
Wetende dat Hij mij nabij zal zijn
Ook nu, in al mijn verdriet en pijn.
Want op niemand anders kan ik bouwen.

De vraag "Waarom ik?" blijft bestaan
Een antwoord wordt er niet gegeven
O God, blijf mij met liefde omgeven
Ik weet, U bent met mijn lot begaan.

Fedde Nicolai

(fictief gedicht)

Wij mensen willen graag gelukkig zijn
Willen het liefst blij door het leven gaan
En geen erge ziekten hoeven te doorstaan
Maar toch is er zo veel verdriet en pijn.

Er is vaak veel leed in ons leven te dragen
Vreselijke dingen die ons persoonlijk raken
De dood van een geliefde moeten meemaken
Dit roept op tot heel veel "waarom" vragen.

Zoals: Waarom moet dit ons toch treffen?
Wij mensen hebben het moeilijk met het lijden
Helaas zullen we dit nooit kunnen vermijden
En hebben er moeite mee om dit te beseffen.

Toch mogen we op Gods liefde vertrouwen
In alle omstandigheden van ons leven
Wil Hij ons sterkte en bijstand geven
Hij is onze rots, op Hem kunnen we bouwen.

Hij heeft zelf Zijn leven voor ons gegeven
Moest daardoor angst en pijn doorstaan
Opdat wij niet verloren zouden gaan
Maar eens voor altijd met Hem mogen leven.

Fedde Nicolai

Waarom zou ik vrezen, als God mijn herder is?
Hij, die mij steeds veilig zal leiden
Als een schaap naar grazige weiden
Van Zijn trouw en liefde ben ik gewis.

Waarom zou ik vrezen, als God mij wil behoeden?
Op het levenspad dat ik zal moeten gaan
Waarin ik soms zwaar weer moet doorstaan
Als het donkere nacht is en stormen in mij woeden.

Waarom zou ik vrezen in de bangste gevaren?
Wanneer het kwade mij benauwt
Weet ik mij aan God toevertrouwd
Dat Hij mij in alle angst en pijn zal bewaren.

Waarom zou ik vrezen, als ik op God vertrouw?
Hij die mij leidt van dag tot dag
Zolang ik op deze aarde leven mag
Hij is mijn herder, de vaste rots waarop ik bouw.

Fedde Nicolai

Waarom, moest dit gebeuren Heer ?
Was U niet meer met mij begaan ?
Ik weet het nu niet meer,
Wat heb ik toch misdaan ?

U was toch steeds mijn grote Vriend ?
U zorgde toch altijd voor mij,
Waaraan heb ik dit verdient ?
Is Uw liefde nu voorbij ?

Waarom nu verder in een rolstoel ?
Ik had het toch altijd zo druk.
Dit is toch niet Uw doel ?
Waarom krijg ik dit zware juk ?

Heer, ik dankte U overal voor,
Voor zoveel goede dingen,
Maar U ging er niet mee door,
Ik kan mijn kwaad niet bedwingen.

Toch Heer, weet ik, U was erbij,
Toen het ongeluk gebeuren ging.
U stond toch aan mijn zij,
U gaf mij, nadien, berusting.

Veel pijn en smart heb ik geleden,
Ik wist niet meer waar U was gebleven
En dacht heel veel aan het verleden.
Veel kan ik niet meer beleven.

Mijn opstandigheid is verdwenen.
Ik probeer weer verder te leven.
Er was veel te klagen en te wenen.
God, wil mij Uw sterkte geven.

Zo, dat ik weer verder mag gaan,
De hoop in U niet mag verliezen,
Wetende dat U mij bij zal staan
En U boven alles mag verkiezen.