Depressie, een lastige kwaal
Niemand die het aan je ziet
Maar jij voelt je stil verdriet
Het verlamt je soms totaal.
Geen vreugde meer in ’t leven
Terwijl je anders zo fleurig was
En je altijd speelde voor grapjas
Waar is die blijheid gebleven ?
Het is erg moeilijk te verklaren
Dat je niet meer genieten kunt
Je zit in een dal, een dieptepunt
Het kan je zorg en onrust baren.
Mensen begrijpen je niet meer
Je ziet tegen elke nieuwe dag aan
En toch moet je weer verder gaan
Ook al heb je van alles een afkeer.
Meestal komt het wel weer goed
Vertrouw op God, Hij kent je nood
Zijn liefde is onuitsprekelijk groot
Hij wil je helpen, houdt dan moed.
Fedde Nicolai.