Laten we een kaarsje aansteken
Voor onze geliefden die zijn heengegaan
Dat we daar telkens bij stil mogen staan
Een brandend kaarsje als gedenkteken.
Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar
Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven
Aan allen die in rouw zijn achtergebleven
Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar.
Een brandend kaarsje dat licht verspreidt
Licht in donkere tijden van droefenis
Troost, als wij treuren om het gemis
In alle bewogenheid en eenzaamheid.
Een brandend kaarsje om hen te gedenken
Met wie wij lief en leed hebben gedeeld
En al zo lang aan elkaar waren toebedeeld
Dat God ons allen Zijn troost moge schenken.
Fedde Nicolai