Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
Wat is geloven in deze tijd,
heeft het nog wel zin ?
Is er nog sprake van eenheid,
in Gods grote gezin ?
De mensen verlaten de kerk,
de kerken lopen leeg.
’t Geloof is niet meer zo sterk,
wat brengt dit alles teweeg ?
De mensen raken de koers kwijt
en beleven hun eigen geloof.
Geloven in hun eigen kundigheid
en zijn voor Gods woorden doof.
De welvaart krijgt de schuld,
de mensen hebben het goed
en hebben voor God geen geduld,
weten zelf het beste hoe het moet.
Maar er kunnen andere tijden komen,
oorlog, rampen of hongersnood.
Zullen de kerken dan weer vol stromen ?
zoeken we God dan weer op in de nood ?
Zouden we dan weer tot God gaan
en Hem vragen om bijstand ?
Wanneer het met de welvaart is gedaan ?
Gaan we dan weer leven uit Gods hand ?
Nee, we kunnen nooit zonder God,
wij moeten wel met Hem leven
en weer luisteren naar Zijn gebod,
Hij wil ons altijd met liefde omgeven.
Nee, wij kunnen God niet missen,
Hij is ons aller bestaan.
Wij zouden ons erg vergissen,
als wij zonder Hem verder gaan.
Geloof dan bij vernieuwing in Hem.
Hij wil ons door dit leven leiden.
Hoor dan naar Zijn roepstem
en ga nooit weer van Hem scheiden.
Heer, wil ons geloof versterken,
zodat het ongeloof gaat wijken.
Laat Uw Geest in ons werken,
zodat wij U weer mogen bereiken.
Duizenden gedachten komen en gaan,
gekke, vreemde onrustige gedachten.
Je kunt ze niet weerstaan,
ook al wil je dit graag betrachten.
Het doolt door je hoofd,
je kunt er niet van slapen
je wordt van je rust beroofd
en ’s morgens blijf je gapen.
Moe en lang niet uitgerust,
begin je aan een nieuwe morgen,
je voelt je volkomen uitgeblust
en worstelt met grote zorgen.
Je gedachten willen niet verdwijnen,]
je piekert de hele dag maar door,
totdat een lichtje gaat verschijnen
en ineens ga je er weer voor.
Je ziet overal anders tegen aan,
de zon gaat weer schijnen,
je kunt weer rustig verder gaan
en je nare gedachten verdwijnen.
Denk aan God, jouw Leidsman
die je rust wil geven,
en je gedachten sturen kan,
en met je mee wil leven.
Weet je bij God geborgen,
elke nieuwe dag en nacht
tot in de vroege morgen.
Hij geeft jou weer de kracht.
God, zo hoog verheven,
wil ons Uw vrede geven.
God, altijd aanwezig
blijf met ons bezig.
Wees met allen die in nood verkeren
en wil hen Uw weg doen leren.
Wees met de vluchtelingen in ons land
geef hen Uw sterke, bewarende hand.
Wees met allen die Uw naam belijden
wil hen met Uw liefde blijven verblijden
Wees met allen die ziek zijn,
verlos hen van angst en pijn.
God, wees met heel de mensheid,
in Uw onuitsprekelijke barmhartigheid.
Wil ons dankbare harten geven
zolang wij op aarde mogen leven.
Wil ons leven laven
met Uw rijke gaven.
Vergeef ons onze schuld
en heb nog met ons geduld.
Blijf bij ons Heer,
elke dag maar weer.
Wij danken U voor al het goede,
Heer, houdt ons in Uw hoede.
Geef ons geloof en vertrouwen,
dat wij op U mogen bouwen.
Nu, morgen en altijd,
ja, tot in eeuwigheid.
Amen.
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 274
Gisteren: 286
Week: 837
Maand: 4775
Alle bezoekers: 420815