Haar roepnaam was Heleentje
Nog jong, maar niet zo mooi
Ze voelde zich het lelijk eendje
Te dik en een rare hoofdtooi.
Ze vond dat ze erg lelijk was
Maar voor God was ze uniek
Ze werd geplaagd in de klas
Dus meldde ze zich vaak ziek.
Zelfvertrouwen had ze niet meer
En toch was het een heel lief kind
Dat pesten op school deed zeer
Ze werd door niemand bemind.
Later veranderde haar zelfbeeld
En vond ze zich er beter uitzien
En ging zelfs veel mooier gekleed
Ze voelde zich heel goed, sindsdien.
Heleentje was geen lelijk eendje meer
Ze dankte God die haar geschapen heeft
En kreeg ook haar zelfvertrouwen weer
Ze is nu gelukkig en blij dat ze leeft.
Fedde Nicolai