Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
Wij hebben levenslang gekregen
Om God, onze Heer te loven
En om in Zijn liefde te geloven
Hij die met ons is op onze wegen.
Levenslang mogen we zijn van Hem
Hij wil onze liefhebbende Vader zijn
En Hij zal er zijn in vreugde en in pijn
Als we willen luisteren naar Zijn stem.
Levenslang is soms maar van korte duur
We weten niet hoe lang wij zullen leven
We moeten dit maar aan God overgeven
Hij weet van die tijd, de dag en dat uur.
Maar als dan het einde is gekomen
En ons werk op aarde is gedaan
Zal de hemelpoort wijd open staan
Waardoor het Licht komt stromen.
Fedde Nicolai
Looft God, looft Hem overal.
Looft de Koning van ’t heelal
om zijn wonderbare macht,
om de heerlijkheid en kracht
van zijn naam en eeuwig wezen.
Looft de daden, groot en goed,
die Hij triomferend doet.
Hem zij eer, Hij zij geprezen.
Wat is er mooier om liefde te geven
in dit korte, aardse leven ?
Het is onze grootste opdracht
die moet worden volbracht.
God lief hebben bovenal,
niet alleen hier, maar overal.
Niet nemen of vragen,
maar het gewoon uitdragen.
Dan kun je zelf ook blij zijn,
zonder schroom of schijn.
Om zo te leven is het goed
bij alles wat je ook doet.
Liefde geven is het waard,
zolang je leeft op deze aard.
Het voorjaar is gekomen,
de bladeren groeien aan de bomen.
Ze zijn nog zo teer en fijn,
zo groen en zo rein.
De winter is verdwenen
een nieuw siezoen verschenen.
De kinderen spelen weer buitten,
de zon schijnt door de ruiten.
De dagen gaan weer lengen
wat zal de lente ons brengen?
De donkere dagen zijn voorbij
en de voorjaars zon nabij.
Plant en bloem komen tot leven,
dat mogen we elk jaar beleven.
Het is een mooie tijd,
waar een ieder zich in verblijdt.
De vogels gaan weer fluiten
om hun blijdschap te uiten.
Ze gaan nestelen in de struiken,
waar straks hun jongen ontluiken.
Ja, het is een wonderlijk iets,
men krijgt dit alles voor niets.
God geeft het ons aldoor,
laten we dankbaar zijn hiervoor.
God laat de lentebloemen bloeien,
laat ze geuren en groeien,
door de regen en de zon
Tot een nieuwe levensbron.
Echt naar iemand luisteren is een kunst,
vaak hoor je jezelf liever praten,
gauw ben je dan uit de gunst,
ook al heb je dit zelf niet inde gaten..
Luisteren vraagt veel geduld,
ook al wil je dit niet weten,
ieder leven wordt er mee vervuld
en wat gezegd is, wordt snel vergeten.
Heb altijd een luisterend oor,
of het nu mooi is of niet,
maar geef aan het gezegde gehoor,
voel aan hoe de spreker het ziet.
Luisteren naar elkaar is leven,
daar kan een mens niet zonder,
laten we naar goed luisteren streven,
dan doen we voor spreken niet onder.
Wanneer niemand meer luisteren wil,
ga dan naar God je Schepper toe.
Het maakt voor Hem geen verschil,
Hij wordt van het luisteren niet moe.
Bij Hem kun je je woorden kwijt,
God wil altijd naar je horen.
Bij dag en nacht, tot in eeuwigheid,
bij God ben je nooit verloren.
“Een mens lijdt vaak ’t meest
Door ’t lijden dat hij vreest
En……….nooit op komt dagen”
Dit gezegde blijft aan ons knagen
Vooral in deze moderne tijd
Kost het de mens veel strijd
Om de juiste koers te varen
Over de vaak woelige baren.
Maar God is het die ons leidt
Hij houdt Zijn handen uitgespreid
Zo dat we niets hoeven te vrezen
Hoe onze toekomst ook zal wezen.
God wil niet dat wij lijden
Maar dat we ons verblijden
In voor- en tegenspoed
Is Hij het die ons behoedt.
Vrees daarom geen kwaad
Wetende dat God naast u staat
Hij zal u blijven dragen
Nu, en ook al de dagen.
Wees steeds blij met elke dag
Raak niet door vrees van slag
God zal aan u blijven denken
En wil u het goede schenken.
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 151
Gisteren: 286
Week: 714
Maand: 4652
Alle bezoekers: 420692