Gods wegen zijn vaak onbegrijpelijk
Als we het vele leed in de wereld zien
Kan God dit niet voorkomen misschien?
Gods doen en laten zijn ondoorgrondelijk.

Waarom laat God het kwade steeds toe
Hij is almachtig en kan dit toch verhinderen?
God de Vader, wij zijn toch Zijn kinderen?
En vragen ons af, waar dient het lijden toe.

Onbegrijpelijk dat er zo veel leed is te dragen
Als we een onschuldig kind zo erg zien lijden
Kunnen we ons dan nog in Gods liefde verblijden
Wanneer wij door groot verdriet zijn lamgeslagen?

Kunnen we nog in Gods bewarende hand geloven
Wanneer het kwade goede mensen gaat treffen?
Het is en blijft allemaal zo moeilijk om te beseffen
Het is dan ook niet gemakkelijk om God te loven.

Het lijden op aarde is voor ons niet te begrijpen
Wij moeten aanvaarden dat God onbegrijpelijk is
En toch weten we, Hij blijft bij ons in alle droefenis
We mogen Hem in al ons verdriet vastgrijpen.

Fedde Nicolai

“Wees niet ongelovig, maar geloof”
Zegt God , de Heer in zijn woord
Daartoe worden we aangespoord
Maar vaak zijn we hiervoor doof.

“Eerst zien en dan pas geloven”
Zoals de ongelovige Thomas verwoordde
Toen hij van Jezus opstanding hoorde
Hij wilde eerst zien en dan geloven.

Wie denkt niet vaak zoals Thomas dacht
Wij mensen willen graag bewijzen zien
Zou dan iedereen geloven, misschien
En vertrouwen stellen op Gods almacht?

“Zalig, die niet gezien hebben en toch geloven”
Staat er in het Boek der Boeken geschreven
Een duidelijke boodschap, door God gegeven
Moge het ongeloof dan wijken voor het geloven.

Heer, wil het geloof in ons versterken
Dat we het geloof in U niet verliezen
Maar dat we voor U zullen kiezen
Wil met Uw Heilige geest in ons werken.

Fedde Nicolai

Kommer maakt een mens neerslachtig
Een hartelijk woord doet een mens goed
Een vriendelijk gebaar geeft weer moed
Meeleven met elkaar is altijd prachtig.

Het is heel goed om elkaar blij te maken
Het leven is al vaak zo koud en kil
Genegenheid is voor ieders bestwil
Harde woorden kunnen leed veroorzaken.

Jezus gebruikte goede woorden indertijd
Moge dit voor ons ter navolging zijn
En dienen in ons leven als richtlijn
Laten we dat dan doen in bescheidenheid..

Uit het boek Spreuken.


Fedde Nicolai

Wat kan het ontroerend zijn
De geboorte van een kind
Door de ouders zo bemind
Een kind heel mooi en klein.

Wat kan het ontroerend zijn
Een moeder die haar baby voedt
En dat met zoveel overgave doet
Haar kindje, zo lief en rein,

Wat kan het ontroerend zijn
De liefde tussen twee mensen
Je zou het iedereen willen wensen
Het maakt het leven zo fijn.

Wat is het ontroerend te mogen weten
Dat God de Heer ons nooit verlaat
Maar dat Hij altijd met ons gaat
Hij zal ons nooit ofte te nimmer vergeten.



Fedde Nicolai

Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.

Wat te doen met de komende kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?
Het huis voelt nier meer als haar thuis
De stilte en de leegte is haast niet te dragen.

Al vele jaren is oma nu alleen geweest
En met de kerstdagen doet dat zo’n pijn
Om niet meer met haar lieve man te zijn
Voor oma is de kerst geen groot feest.

Toch meent ze dat ze niet mag klagen
Ze weet, Jezus is ook voor haar geboren
En dat zij ook door Hem is uitverkoren
God heeft in de mensen een welbehagen.

Fedde Nicolai

Ons leven is net een opengeslagen boek
We worden geboren als een blanco blad
En we vervolgen al gauw ons levenspad
Naar het slot zijn we nog niet op zoek.

Tijdens ons leven wordt het beschreven
Met mooie en warme vreugdevolle dingen
Door veel lieve mensen die ons omringen
Maar zeker ook met droefheid in ons leven.

En in het laatste hoofdstuk van ons leven
Moeten we afscheid nemen van het bestaan
Met ons aardse leven is het dan gedaan
Het boek is uit en alles is volgeschreven.

Maar in het Boek der Boeken staat te lezen
Dat de dood gelukkig niet het allerlaatste is
Want we mogen geloven in de verrijzenis
En dat we bij God in de hemel mogen wezen.

Fedde Nicolai