Als klein kind, kon ik niet weten
Waarom ik mijn eigen schaduw zag
Op een mooie, zomerse, zonnige dag
Soms klein, soms groot uitgemeten.
Ik probeerde mijn schaduw te ontwijken
Maar het lukte niet, de schaduw bleef bij mij
Hij bleef steeds voor mij uit of aan mijn zij
Ik bleef er maar voortdurend naar kijken.
Zo is ook God onze schaduw, aan onze hand
God onze Heer, hij is altijd om ons heen
Hij blijft bij ons en laat ons nooit alleen
Hij blijft steeds met Zijn schepselen verwant.
Zo dichtbij, als onze eigen schaduw is
Zo dichtbij is steeds, God onze Heer
En altijd keert Zijn goedheid weer
Van Zijn liefde zijn wij zeker en gewis.
Fedde Nicolai.