God, U steekt Uw handen naar ons uit
U wilt dat niemand verloren zal gaan
Terwijl wij zo veel hebben verbruid
Blijft U toch steeds achter ons staan.

Geef dat wij Uw toegestoken handen zien
En dat wij niet aan U voorbij zullen gaan
Maar Uw grote liefde voor ons mogen zien
En Uw roepstem kunnen horen en verstaan.

Grote God, U kent ons allen bij de naam
En blijft Uw handen naar ons uitsteken
U weet hoe wij zijn en kent ons bestaan
U ziet onze vele fouten en onze gebreken.

Dank U, dat U altijd van ons blijft houden
En dat wij steeds op U mogen vertrouwen
Uw woord en gebod mogen onderhouden
O, God, blijf ons in Uw liefde aanschouwen.
Fedde Nicolai.

Heer, wanneer soms de twijfel toeslaat
Zodat ik denk dat U er niet meer bent
Wanneer ik mij dan in gebed tot U wend
Laat mij dan voelen dat U toch bestaat.

Heer, als ik denk, dat U mij niet hoort
Wanneer ik smekende tot U kom
Ik zal niet vragen naar het “waarom”
Maar ik hoorde graag Uw wederwoord.

Heer, als ik twijfel aan Uw woord
Wilt U mijn geloof dan versterken
Wilt U de twijfel bij mij wegwerken
Zodat ik mag weten, dat U mij hoort.

Heer, wilt U mij mijn twijfelen vergeven
Mij sterken in het weten dat U bestaat
Zodat ik geloven mag, dat U met mij gaat
Dat U de zekerheid bent in mijn leven.


Fedde Nicolai

Telkens weer dag en nacht,
Telkens weer opstaan elke morgen
Telkens weer dezelfde zorgen
Telkens weer het werk dat wacht.

Telkens weer zon en regen
Telkens weer drinken en eten
Telkens weer wat vergeten
Telkens weer overwegen.

En zo gaat het maar door
Het is allemaal zo gewoon
Het is ons aller leefpatroon
We lopen in hetzelfde spoor.

Toch is het leven niet zo saai
Als we het maar willen zien
Er is zoveel moois bovendien
Aanschouw de natuur,zo fraai!

Kijk naar de sterren en de maan
De dieren, de vogels , de bloemen
De wisseling van de seizoenen
De zon die telkens weer op zal gaan.


Fedde Nicolai

Zijn gelovigen in deze tijd in de minderheid?
Helaas, meer en meer lopen kerken leeg
Hoe komt dat, wat brengt dit teweeg?
Is geloven tegenwoordig een bijzonderheid?

Maar toch geloven veel mensen nog wel
Men denkt dat de kerk niet meer nodig is
Maar is er zonder kerkgang zoveel mis?
Waarom oordelen mensen vaak zo snel?

Men kan toch wel geloven zonder kerkbezoek?
In de kerk voelt men zich niet meer zo thuis
Men luistert wel naar een preek voor de “buis”
Onder het genot van een kopje koffie met koek.

God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest
Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven”
Zoals het in de Bijbel staat geschreven
Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.

“Zalig zij, die niet gezien hebben en toch geloven”
Dit geldt voor iedereen, elk mens persoonlijk
Gods liefde is groot, bij Hem is alles mogelijk
Het is goed om Hem hiervoor van harte te loven.


Fedde Nicolai

Hoe kunnen wij troosten bij verdriet ?
Moeilijk om voor jouw beminden
De juiste woorden te vinden
Woorden vallen vaak in het niet.

Een groot verdriet te moeten dragen
Waarom moet dit mij treffen ?
Mensen kunnen dit niet beseffen
Stellen vaak wel allerlei vragen.

Troosten brengt je in verlegenheid
Je weet niet wat de ander voelt
En wat er precies wordt bedoeld
Het is een moeilijke aangelegenheid.

Een troostend woord kan goed zijn
Maar wat zeggen mooie woorden
Die we toch al zo vaak hoorden
Een mens is daarin vaak zo klein.

God kent onze pijn en verdriet
Hij weet wat wij voelen en denken
Hij wil ook jou troost schenken
God, de Trooster, Hij vergeet u niet.

Troost hebben we nodig bij verdriet
Het kan ons heel veel steun geven
Dat mensen getuigen van meeleven
En bidden dat God zijn troost biedt.

Bestaat toeval eigenlijk wel ?
We gebruiken dit woord veel
Maar welk toeval is ons deel ?
Oordelen we soms niet te snel ?

Toevalligerwijs gebeurde dit en dat
Bij toeval kreeg ik dit zo te horen
Het was niet bestemd voor mijn oren
Het was iets waar een ander mee zat.

Toeval, vaak maken we het mee
Wij zijn toevallig gelukkig getrouwd
Is het toeval dat je van elkaar houdt ?
Het antwoord is misschien ja en nee.

Want wij weten niet hoe dat zit
Gedacht wordt wel aan een Godsbegrip
Maar voor ons is het vaak een onbegrip
En kunnen het niet zien als zwart/wit.

Zijn wij toevallig hier geboren ?
Is de schepping er bij toeval gekomen ?
Daar kunnen we niet aan ontkomen.
Wij kunnen niets weten van te voren.

Laten we het toeval maar over geven
Aan Hem, die alles geschapen heeft
En alles nog onderhoudt wat leeft
Onze God, die boven alles is verheven.