Wat erg is het, als men je vergeten is
Je verwacht meer steun en meeleven
Maar niemand lijkt om jou te geven
Gen mens is begaan met je treurnis.

In het begin kreeg ik veel bezoek
Menig bekende kwam bij mij thuis
En zocht mij later op in het tehuis
Maar nu raak ik in het vergeetboek.

Pijnlijk voel ik nu mijn eenzaamheid
Velen hebben mij in de steek gelaten
En het bezoek werd achterwege gelaten
Zo raak ik nog meer in de vergetelheid.

Vergeten worden geeft pijn en verdriet
Waar zijn toch mijn vrienden gebleven?
Zijn ze zo maar verdwenen uit mijn leven?
Maar toch weet ik, iemand verlaat mij niet.

Tot God, de Heer mag ik steeds weer gaan
Hij blijft mij trouw en laat mij niet alleen
Hij zorgt voor jou en mij, ja, voor iedereen
Hij wil ons nu en altijd in liefde gadeslaan.

Fedde Nicolai