Zijn foto staat op het kasje in mijn huis
Het is mijn lieve man, die er niet meer is
En die ik nu al die jaren nog altijd zo mis
Maar ik weet, hij is veilig bij Vader thuis.

Toch kan ik hem nog steeds niet vergeten
We waren zo lang gelukkig met elkaar
Het alleenzijn valt mij bijzonder zwaar
Men begrijpt dit niet, kunnen het niet weten.

“De tijd heelt alle wonden”wordt gezegd
Maar toch, voor mij, blijft het gemis
Ik zie dan naar de foto, zijn beeltenis
Wij waren zo enorm aan elkaar gehecht.

God, wil mij weer lust en kracht geven
Om toch maar verder te kunnen gaan
Zodat ik mijn verdriet kan doorstaan
En ook nog wat vreugde mag beleven.

Dank U Heer, dat U alle dingen weet
U kent mijn eenzaamheid en stille pijn
O, God, wil voor mij een trooster zijn
En het geloof, dat U mij nooit vergeet.


Fedde Nicolai.