Langs romaanse zuilen
en kapiteelsculpturen
schept hij biddend
een luchtje in de tuin
heiligenbeelden voorbij
spreekt hij boekdelen in
regels van orde en tucht
en als de kapelklok galmt
zingt hij met z'n broeders
een mystieke koningspsalm.

Dit gedicht gaat over een pater die biddend wandelt in de kloostertuin, zich heel bewust is van zijn omgeving en alles aandachtig opneemt. Als de kapelklok galmt schakelt hij weer over van deze individuele belevenis naar de gezamenlijke bezigheden, namelijk het zingen met zijn broeders van een mystieke koningspsalm.

Ingezonden door:
Claude Aendenboom
student filosofie/kunstgeschiedenis.
(c) Claude Aendenboom 2003