Heer u kent toch mijn verleden,
niets is U toch onbekend?
Mijn hoop, mijn liefde en gebeden,
bent U hierin dan niet gekend?

Telkens als ik weer denk te zijn,
wordt het mij weer ontnomen!
Hopeloos voelt het zo klein te zijn!
Heer u kent toch al mijn dromen?

Ik zou U willen vragen Heer,
daag'lijks in het stil gebed,
Neem het roer, keer op keer,
en vaar mijn leven naar uw wet!

Met U als eigen kapitein,
als stuurman en als havenloods,
dan zal mijn schip een voorbeeld zijn,
en wordt uw werk enorm groots.

Heer ik weet het leuk te zeggen,
in eigen woorden, ik ken Uw wil,
maar het werkelijk in uw hand te leggen,
is toch een wereldgroot verschil!

Wilt u mij hiervoor krachten geven,
en mij troosten als het minder gaat.
Wilt u ook vrienden in mijn leven,
bewijzen dat U echt bestaat?

En Heer, ik weet, ik blijf maar vragen,
maar ik mis een reisgenoot,
een partner die door u gedragen,
meereist op onze levensboot.

Verder heb ik niets te vragen,
dan voor m'n kind hetzelfde lot,
Heer wilt u ons blijven dragen?
Geef ons uw liefde, trouwe God.

Ja, nog 1 ding wil ik u smeken,
als het op dagen minder gaat,
wilt U dan met die onrust breken,
en ons beschermen tegen 't kwaad?

Verdriet, zorgen en hartepijn,
vallen keer op keer ons aan.
Geef ons dan een teken van Uw 'zijn',
en help ons op, als we weer verder gaan.

Auteur: M.A. den Ouden