Heel vaak denk ik aan verre landen.
Aan kleine kindertjes met lege handen.
In bittere armoede leven ze daar.
Zonder eten en kleren,echt waar.
Dikwijls doet het mij verdriet.
Al die ellende die je op de T.V.steeds ziet.
Kleine kinderen hongerig en erg ondervoed.
Mensen lief wat hebben wij het dan toch goed.
Toch doen we vaak niks anders dan klagen.
En blijven we steeds om nog meer vragen.
Ook ik heb wel eens mijn dromen.
Die zullen ook wel niet uit komen.
Maar zie ik op T.V.die arme kindertjes weer.
Dan doet mijn hart pas echt zeer.
Mijn dromen ben ik dan vergeten.
Wij hebben toch genoeg te eten.
Waarom kan niet iedereen tevreden zijn.
Er is al zoveel verdriet en pijn.
Bent U ook eens in een pestbui.
Denkt U dan ook eens aan die arme lui.
Vergeten zijn dan vast Uw zorgen.
Er komt weer een nieuwe morgen.
Wees dus danbaar en Blij met wat je bezit.
En denk zo af en toe eens aan dit.

Hilly Dik Adriaansen