Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
De tijd gaat snel
en draait altijd door.
Gebruik hem wel,
en blijf hem voor.
De tijd draagt alle mensen voort
in slechte en goede tijden,
zijn stem wordt niet gehoord,
niemand kan hem vermijden.
Soms gaat de tijd traag,
dan is het niet goed.
Waarom, waarom is de vraag.,
is het de verveling die het hem doet ?
Of is het de eenzaamheid misschien ?
waarom de tijd zo langzaam gaat ?
waarin de mens geen heil meer ziet ?
men weet zich dan met de tijd geen raad.
Toch blijft de tijd altijd gelijk,
het beheerst ons aller leven,
of je nu arm bent of rijk,
men wordt door de tijd gedreven.
De tijd staat nooit stil,
ook al wil men dat wel eens graag.
De tijd vraagt naar niemands wil
of het nu snel gaat of traag.
Alleen God kan de tijden keren,
Hij regelt alle tijden
en zal in eeuwigheid regeren.
aan Hem moeten wij ons wijden.
Uren, dagen, maanden jaren,
vliegen als een schaduw heen.
De mens kan dit niet verklaren,
maar God weet de tijd alleen.
Niemand weet wat ons te wachten staat
De toekomst is voor ons mensen verborgen
En ons leven is niet altijd zonder zorgen
We maken ons zorgen over milieu en klimaat.
De toekomst, geen sterveling die het weet
Ons leven hier op aarde duurt maar even
We weten niet hoeveel jaren ons zijn gegeven
Hoelang we mogen leven op deze planeet.
De toekomst ligt in Gods hand
Hij heeft een heerlijke toekomst beloofd
Aan allen die in Hem hebben geloofd
Een gouden toekomst, in Gods Vaderland.
Die blijde toekomst mogen we verwachten
Om voor altijd bij God in de hemel te zijn
In het licht van een stralende zonneschijn
Die toekomst moet al ons leed verzachten.
Fedde Nicolai
Dat de vrede van God met ons zij
Hij ons nabij zal zijn in dit leven
Ons Zijn onmisbare zegen wil geven
Hij maakt ons van zonden vrij.
De vrede van God gaat alles te boven
Wij kunnen er met ons verstand niet bij
Dat Hij vrede wil geven voor u en mij
Laten we Hem daarvoor danken en loven.
De vrede van God zij met alle mensen
Dat we Hem mogen loven en prijzen
En Hem alle hulde en eer bewijzen
Laten we vrede voor de wereld wensen.
O Heer, kom met Uw vrede in ons hart
Wees ons steeds nabij en maak ons stil
Dat we mogen leven naar Uw wil
En bewaar ons voor veel pijn en smart.
Fedde Nicolai
De vuurtoren, een licht en een baken in zee
Een veilig teken, voor hen die de zee bevaren
Vele schippers zullen het hebben ervaren
Koersten er op af en voelden zich er blij mee.
De vuurtoren, het vertrouwde flitsende licht
Dat de schepen wil leiden naar de kust
De zeelui, zij zijn zich hier van bewust
En houden het oog hierop steeds weer gericht.
De vuurtoren blijft seinen, steeds maar weer
Het licht roept de varenden aan land
Zodat ze kunnen meren aan de kant
Zo seint de vuurtoren maar door, keer op keer.
Zo is het ook met Jezus, onze Heiland
Hij seint ons, elke dag en nacht
Hij is het, die altijd op ons wacht
En wil ons leiden naar een veilig strand..
Aan God mogen we ons toevertrouwen
Hij belooft ons een behouden vaart
Hij heeft ons lief en is ons alles waard
Op Hem kunnen we ons leven bouwen.
Fedde Nicolai
De wereld gaat eens voorbij op een dag
Geheel onverwacht, op de dag des Heeren
Maar wij weten wat Gods liefde vermag
Dat Hij dan alles ten goede zal doen keren.
De wereld gaat voorbij, niemand weet wanneer
Alleen God, onze Heer weet de dag en de tijd
Hij zal ons dan nabij zijn, steeds maar weer
In al zijn oneindige liefde, zorg en goedheid.
Wij danken U Heer, dat U nooit voorbij gaat
Dat wij niet met U aan het einde zijn
En dat U ons altijd in liefde gadeslaat
Dat wij aan het einde altijd bij U mogen zijn.
Eens zal een nieuwe hemel en aarde komen
Volmaakt, zoals het eenmaal is geweest
Een hemel en aarde om van te dromen
Geen angst en pijn meer, maar altijd feest.
Fedde Nicolai
Ik sta aan het mooie strand
En zie de grote wijde zee
Wieg met de golven mee
Mijn voeten zakken in het zand.
Ik geniet van het golven spel
Dat steeds weer anders wordt
Soms hoog en breed, soms kort
Soms langzaam, soms ook snel.
Het blijft mij maar boeien
En vraag me af hoe het kan
Ik krijg er nooit genoeg van
Het water blijft aldoor stoeien.
Prachtig deze grote blauwe zee
Uren kan ik er naar staren
Naar die woelige baren
In gedachten dobber ik steeds mee.
Stil word ik van de grootheid
Van al dat bruisende water
Van het bulderende geklater
En ik denk aan Gods majesteit
God die dit alles gemaakt heeft
Zee, land, lucht en winden
In de natuur is ook Hij te vinden
God is het die ons dit alles geeft.
God zij geprezen dag aan dag
Om Zijn onmetelijke macht
Om Zijn heerlijkheid en pracht
Dat een ieder dit ervaren mag.
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 452
Gisteren: 857
Week: 1872
Maand: 5810
Alle bezoekers: 421850