De lege plaats in het ouderlijk huis
Het doet zo’n pijn, die lege stoel
Waar vader altijd zat voor de “buis”
Het geeft zo’n verdrietig gevoel.

Het is alweer een hele poos geleden
Maar de mooie herinneringen blijven
Het heimwee is niet te omschrijven
Vaak wordt gedacht aan het verleden

Maar helaas, vader is er niet meer
En het grote gemis blijft zo voelbaar
Hij stond altijd voor z’n gezin klaar
Het zal nooit weer zo zijn als weleer.

De lege stoel in huis blijft onbemand
Maar God kent de pijn en het verdriet
Hij is er bij en vergeet Zijn kinderen niet
Hij houdt als Vader ze vast in Zijn hand.


Fedde Nicolai

De liefde van God onze Heer
Is oneindig groot en niet te meten
Hij zal ons dan ook nooit vergeten
En zorgt voor ons, elke dag weer.

Zijn liefde gaat ons verstand te boven
Hij heeft Zijn eigen zoon gegeven
Opdat wij met Hem zouden leven
Zijn grote liefde is haast niet te geloven.

Toch is zeker: Zijn liefde blijft bestaan
Ook al gaan wij vaak verkeerde wegen
God de Heer blijft ons in alles genegen
Hij zal ons steeds in liefde gadeslaan,

Wonderlijk, die liefde van de Heer
We mogen in geloof op Hem bouwen
En ons leven aan Hem toevertrouwen
Hij blijft ons nabij, keer op keer.

Fedde Nicolai

De liefde van onze Heer is zeer groot
Zijn oneindige trouw is niet te meten
Hij zal Zijn schepselen nooit vergeten
God de Heer, onze redder uit de nood.

Zijn goedheid is hoger dan alle bergen
En dieper dan de aller diepste zee
Hij kent ons en gaat met ons mee
Voor Hem hoeven we niets te verbergen.

Gods liefde is een kostbaar gegeven
Hij geeft veiligheid aan alle mensen
Wat mogen we meer van Hem wensen?
Van God de Heer komt al het leven.

God is het licht, Hij is de levensbron
Aan Hem mogen we ons toevertrouwen
Want die keus zal ons nooit berouwen
God is het licht, helderder dan de zon.


( Woorden uit psalm 36)
Fedde Nicolai

De maan schijnt, het is dus nacht
Een heldere hemel
Met sterren gewemel
De maan houdt over ons de wacht.

Zo lijkt het wel te zijn
Een gezicht dat alles ziet
En van de sterren geniet
Die blinken in de maneschijn.

Het geeft zo’n rustig gevoel
Dat er een is die over ons waakt
En nooit van slag geraakt
In dit aardse, menselijk gewoel.

God die de maan laat schijnen
In de soms donkere nacht
Tot de volgende dag ons wacht
En de zon weer gaat verschijnen.

Zo zorgt God, dag en nacht
Altijd voor u en voor mij
Hij gaat ons nooit voorbij
Hij is het die op ons wacht.

Laten wij Hem niet beschamen
Jezus, Christus onze Heer
Leer ons steeds maar weer
Te zeggen, amen, amen, amen.

Wat is de mens Heer, dat U hem gedenkt
U hebt hem bijna goddelijk verheven
U hebt hem gesteld boven alle aardse leven
U die de mens nog steeds Uw liefde schenkt.

Heer, U hebt de mens veel kennis gegeven
Het is te zien in de techniek van deze tijd
En steeds wordt dit nog weer uitgebreid
De mens is in vele moderne zaken bedreven.

Toch is de mens diep afhankelijk van U, o God
U die de aarde en de mens geschapen heeft
En U die nog steeds om Uw schepselen geeft
U, Heer onze God, blijft bewogen met ons lot.

Wij zijn klein, maar voor U van grote waarde
Eens zal een ieder voor U zich buigen,
En heel de aarde zal van Uw lof getuigen
Dank U Heer, dat U ons in Uw hart bewaarde.

Fedde Nicolai.

Wat is de mens, dat U om hem geeft
Het is en blijft een wonderlijk iets
Alles wat U geschapen hebt uit niets
En nog steeds onderhoudt wat leeft.

U hebt de mens veel macht gegeven
U gaf hem een kroon van glorie en eer
Wat wenst een mens dan nog meer?
Dat U hem zo hoog hebt verheven.

U doet hem heersen over zee en land
Over alle dieren die op aarde leven
Zo veel macht hebt U de mens gegeven
Toch houdt U alles zelf nog in Uw hand.

Heer, onze Heer, hoe groot is Uw naam
Dat U steeds aan Uw schepselen denkt
En hen nog altijd alle aandacht schenkt
Dat we U mogen danken, allen tezaam.
(Woorden uit Psalm 8)

Fedde Nicolai