Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
Hier staan ingezonden gedichten.
Dit hoeven niet beslist religieuze gedichten te zijn, maar wel liefst gedichten met een zekere strekking.
Ingezonden door Mieke Mantel
Heer,
niet zelf geplukt
maar wel gekregen
niet zelf geplant
maar wel gegroeid
niet zelf gemaakt
maar wel ontvangen
niet zelf gekocht
maar wel geschonken.
Zonder prijs
en zonder geld
legt U
de bloemen
van geluk
zomaar
onverdiend
gratis
in mijn handen.
Auteur: C. Bronswijk
Ingezonden door F. Nicolai
De lucht is hemelsblauw.
Het zonnetje komt gauw.
Een goudgele lichtval.
Verwarmt de aarde overal.
Hoe heerlijk is ons leven.
Met zoveel moois omgeven.
Zelfs als er een wolkje verschijnt.
En het zonnetje even verdwijnt.
Al wordt het dan een beetje kil.
Ik vouw mijn handen, ben even stil.
Dank, dat ik zoveel goeds mag beleven.
Dat ik in Zijn schepping mag leven.
Hilly
ogen spreken liefdevolle woorden
laten gevoelens in tedere ranken
groeien die verstrengeld in elkaar
bloesems dragen van de hoop
***
witte lelies
***
geen beloftes op sterk water
of begeertes onder een stolp…
maar zijdezachte eenvoud
in ’t hart bewaard, laat liefde kiemen
***
witte lelies
***
stromend als een klaterend fontein
waar passievolle klanken vloeien
die blijven galmen na mijn heengaan
liefde en hoop zal eeuwig trotseren
***
witte lelies
***
Marina Geerinck© Hartendame2
Het is goed in het eigen hart te kijken
Nog even voor het slapen gaan
Of ik van dageraad tot avond
geen enkel hart heb zeer gedaan
Of ik aan liefdeloze mensen
geen woordje van liefde zei,
geen weemoed op een wezen lei,
Dan voel ik op mijn jonge lippen,
die goedheid lijkt een avondzoen
Het is goed in het eigen hart te kijken
En dan je ogen dicht te doen!
Ingezonden door Ankie de Jonge
Wij bouwden door de eeuwen heen,
altijd maar grote kerken.
Het is de vraag voor ons alleen,
of God ziet al die werken.
Want wat was het,wat Jezus vroeg,
toen Hij van ons ging scheiden?
Hij zei: "Ga heen vertel van Mij,
en wil Mijn Naam belijden.
Vertel de mensen steeds van 't kruis,
maar begin dan bij je eigen huis,
en Ik ben met je al de dagen,
je hoeft het niet alleen te dragen."
Hij vroeg niet om een mooi gebouw,
Hij wilde enkel onze trouw,
in het getuigenis.
Maar door al die eeuwen heen,
ging het steeds weer mis.
Straks komt Hij weer,wat ziet Hij dan,
een aarde vol gebouwen?
Hij wilde een Gemeente slechts,
die Hij kon vertrouwen.
Nog is het niet te laat: We gaan,
nu van de Heer vertellen.
Zijn Geest is onze Leidsman toch,
Hij zal ons vergezellen
Ingezonden door Betsie Kelder www.jezus-komt.nl
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 220
Gisteren: 286
Week: 783
Maand: 4721
Alle bezoekers: 420761