Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
Ons leven is een labyrint
vol heuvelen en dalen
en elke dag begint weer met
een richting te bepalen.
Gaan we rechtdoor of keren wij,
vast op de uitgang hopend
en als we links of rechtsaf slaan,
is dat dan niet doodlopend?
Ons leven is een labyrint.
Wie kent de juiste wegen?
Waar wacht vandaag het diepste leed
en waar de grootste zegen?
Wie neemt ons vriend’lijk bij de hand,
wanneer het pad verduistert.
Wie is het die met veel geduld
naar een verdwaalde luistert?
Ons leven is een labyrint,
een doolhof van geheimen.
Soms valt de nacht rondom ons niet
met Vaders macht te rijmen.
En toch laat Hij ons dan opnieuw
de juiste richting vinden,
want God geeft telkens levensmoed
en kracht aan Zijn beminden!
Ingezonden door Frits Deubel
Stil staar ik voor me heen
en denk aan alle leed en pijn.
Kon iedereen maar gelukkig zijn!
Een wereld, zonder zorgen
dat is mijn grootste wens
voor ieder mens.
Dat al het leed zal verdwijnen.
Maar we mogen een
volmaakte wereld verwachten!
Dat houd ik in mijn gedachten.
Maria-Voerman-Kuiper.
Neerwaartse spiraal
naar een diepe put,
geen bodem
om op te staan,
geen trap om
langs op te klimmen.
Hoe kom je weer
naar boven?
Er is maar één manier,
dat is geloven:
Jezus is daarboven,
reikt mij Zijn hand,
trekt mij omhoog,
waarvoor ik Hem
zal loven.
Door Petra Vanwersch
Weer een dag om
niet meer weer
terug te komen.
Een dag dichter
bij de Heer die
staat te komen.
Daarom waak,
verlies geen tijd
met dromen.
Door Petra Vanwersch
In de stilte aan het water
uitzicht op de wijde zee
kan de rust mij overspoelen
geeft Hij mij Zijn vrede mee
Met mijn hart tot Hem verheven
adem ik Gods liefde in
zoekend naar de juiste woorden
voor de God die ik bemin
Ik wil spreken van mijn liefde
wil vertellen van mijn pijn
en bespreken mijn problemen
'k voel mij zo ontiegelijk klein
Breekbaar sta ik bij het water
het is stil en ik bedenk
dat Hij slechts tot mij kan spreken
als ik Hem de ruimte schenk
Ik wacht af, terwijl ik luister
met de oren van mijn ziel
hoor een fluistering van woorden
waarna ik eerbiedig kniel
'k Hoor de Vader tot mij zeggen
hoe intens Hij van mij houdt
en mijn lippen vormen woorden
't zijn momenten als van goud
Geschreven door Alie Holman
Vele vragen
zonder antwoord?
Vele moeiten
te verdragen?
Ligt strijd
je te belagen?
Voel je daardoor
onbehagen?
Geef het Jezus,
Hij zal je dragen,
Eens beantwoordt
Hij ... al je vragen.
Door Petra Vanwersch
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 100
Gisteren: 145
Week: 546
Maand: 3993
Alle bezoekers: 412267