‘k Sluit mijn oogjes, vouw mijn handjes.
buig mijn knietjes voor U neer.
Trouwe Vader in de hemel,
Zie op mij in liefde neer !

Leer mij vroeg Uw kind te worden;
Neem mij aan, schoon jong en klein;
laat mij van Uw grote kudde
een heel klein schaapje zijn.

Amen.

Ingezonden door Marjolein Dijkstra.

Is dit kindergebedje in deze tijd nog wel gebruikelijk ?
Wordt dit nog aan de kleintjes geleerd ?
Misschien heeft u dit vroeger ook van uw ouders meegekregen.
Graag een berichtje, als dit nu nog zo is.

Met een vriendelijke groet,
Fedde Nicolai

Langs romaanse zuilen
en kapiteelsculpturen
schept hij biddend
een luchtje in de tuin
heiligenbeelden voorbij
spreekt hij boekdelen in
regels van orde en tucht
en als de kapelklok galmt
zingt hij met z'n broeders
een mystieke koningspsalm.

Dit gedicht gaat over een pater die biddend wandelt in de kloostertuin, zich heel bewust is van zijn omgeving en alles aandachtig opneemt. Als de kapelklok galmt schakelt hij weer over van deze individuele belevenis naar de gezamenlijke bezigheden, namelijk het zingen met zijn broeders van een mystieke koningspsalm.

Ingezonden door:
Claude Aendenboom
student filosofie/kunstgeschiedenis.
(c) Claude Aendenboom 2003

Laat tot God de lofzang klinken,
hef uw hart tot Hem omhoog.
Wonend boven ’t sterreblinken,
tronend in zijn hemelboog.
Hij de Schepper van het leven,
die in liefde naar ons ziet.
Hem hoort eer en dank gegeven,
voor de gaven die Hij biedt.

Zingt voor Hem het lied der psalmen,
met een vrolijk blij geluid.
Laat het door de ruimte galmen,
jubelend met vreugde uit.
Leef getrouw steeds naar zijn woorden,
wil ze doen en ook verstaan.
Bindend met zijn liefdekoorden,
schenkt Hij licht in ons bestaan.

Wie zal voor zo’n God niet buigen,
die zijn goedheid steeds betoont.
Om daar blij van te getuigen,
die in onze harten woont.
Kniel dan voor de Schepper neder,
en bewijs hem lof en eer.
Hij die in zijn liefd’ zo teder,
openbaart zich als de Heer.

Ingezonden door:
J.A. van Tricht

Lieve God, mag ik even met U praten
want soms heb ik zo'n verdriet
de tranen willen me niet verlaten
en waarom...ik weet het niet.

't Is een pijn heel diep van binnen
die ik niet kan beschrijven
een eenzaamheid, een stil verlangen
door niets of niemand te verdrijven.

Zijn het mijn beperkingen
is het mijn verdriet
het leed van heel de wereld
dat ik dagelijks op de beeldbuis zie?

Is het mijn heimwee naar het Paradijs
dat ik ooit verliet
naar het beloofde land
dat ik steeds weer in mijn dromen zie?

Bent U het Heer, mijn God en Vader
die dit vacuüm in mij heeft geschapen
dat door geen mens te vullen is
voel ik me daarom zo verlaten?

Maar toch...als het leed van heel de wereld
mij lijkt te overspoelen
als ik steeds dieper dreig weg te zinken
en niets meer zou willen voelen...

Dan rest mij slechts één ding
mij naar U om te keren
en me in Uw veilige armen te storten
niets kan mij dan nog deren.

De tranen die verdwijnen
het verdriet wordt minder rauw
ik hoor alleen nog Uw zachte stem
die fluistert zacht: "Ik houd van jou!"

www.myplaceofpeace.com

(Cobi van der Hoeven)

Een kusje hier een kusje daar
Dat is helemaal niet raar
Ik hou van jou met heel mijn hart
Want jij bent de liefste van het hele land
Oma, oma, ik moet je nog wat vertellen
Mag ik aan de bel bellen
Zo kan iedereen horen dat jij de liefste bent.


Gedichtje gemaakt door Lars Nicolai (9 jaar)
voor zijn oma. Het was op moederdag, maar hij
heeft er omadag van gemaakt.

Oma is jarig vandaag hiep hiep hoi !
Oma is nooit narig hiep hiep hiep hoi !
Oma is heel aardig hiep hiep hoi !
Want…ik zei het al…ze is jarig !
HIEP…HIEP…HOI !!!!!!!!!!!!!!!

Gedichtje gemaakt door Lars Nicolai (9 jaar)
voor zijn oma die op 1 juli jl. jarig was.