Tot onze spijt moeten we u melden dat Fedde Nicolai op maandag 2 juli 2018 is overleden.
Hij heeft met veel passie en liefde de gedichten geschreven.
Op https://fedde-nicolai.christelijkegedichtensite.nl zullen zijn gedichten en werken ter dankbare nagedachtenis aan hem blijven voortbestaan.
Gré Nicolai- Meijer, echtgenote van wijlen Fedde Nicolai.
Onze aller beste opa, dat ben jij !
En op jou verjaardag zijn wij er allemaal bij !
Je krijgt tekeningen, kusjes en kadobonnen !
Want het grote feest is nu begonnen !
Je bent dol op bloemen
En op bijen die zoemen !
Je bent dus gek op het lenteweer !
De kleuren van de bloemen. De kikkers die kwaken
en nog veel meer !
Maar sommige bloemen kosten geld !
En heel veel kleine bloemetje groeien in het veld !
Maar geen probleem want wij hebben een kadobon
van de Intratuin !
Nog even drie hoeraatjes voor de jarige job !
Van : Lars Voor: Opaatje
Het bovenstaande gedichtje is ingezonden door één van mijn kleinkinderen ( 10 jaar) ter gelegenheid van mijn verjaardag op 4 mei 2007.
Waar zwakheid en weerbarstigheid elkaar bestrijden
in een ziekte op zoek naar evenwicht.
Met geloof in hulp van God zal ik dit dragen.
Mij geschiede naar uw woord.
De tijd door God gegeven, zal ik voleinden;
zolang dit aardse leven zich voltrekt.
Doorleefd gebed, gesterkt tot aan het einde
hoopvol wachtend tot ik samen val met Hem.
FRANS KOOL
Ik kom vaak tegen "stukken proza" in strofen neergezet, alsof hier van een gedicht sprake zou zijn. Goed gekozen woorden, diepzinnige woorden op een rijtje gezet en in strofe ingedeeld is naar mijn idee een gemakkelijke vorm van dichten. Echt rijmen volgens aa bb of ab ba schema geeft een extra complicatie en wordt daarom gemakzuchtig door den dichter vermeden. Althans zo begrijp ik de huidige dichters met de door hun gepresenteerde dichtvormsels.
“Als het zo simpel ligt kan ik ook wel dichten!”
Het is louter het moment afwachten en benutten van enige bevlogenheid en dan aan de gang gaan. Goed gekozen woorden met enige diepgang zullen me wel afgaan. Aldus de moed opgevat. Ik kreeg zomaar een inval op de eerste dag van 2007 waarvan bovenstaand een getuigenis. Geen zinnen op rijm (da's te moeilijk), maar wel wat er kennelijk voor mag doorgaan en gedicht mag heten. Titel van het "gedicht" is overgave. Het is mijn eersteling.}
Bij het horen van je harttoon
Kon ik mijn geluk niet op
Jouw bestaan werd toen bevestigd
En kwam een eind aan mijn getob.
In stilte heb ik toen gebeden
“Heer ik verlang zo naar dit kind
Laat me het dit keer mogen houden
tot het voltooid zijn leven begint”.
Heel even voelde ik iets bewegen
alsof je daarmee zeggen wou
We redden het wel, samen
God ziet om naar mij en jou.
Langzaam voelde ik je groeien
Je krachtig schoppen in mijn buik
Ik kan bijna niet meer wachten
Tot dat ik je lieve lijfje ruik.
Dit gedicht heb ik voorgedragen op zusterhulp, toen ik zwanger was van ons tweede kindje, nadat ons eerste dochtertje was overleden tijdens de zwangerschap.
De woorden spreken voor zichzelf. Alleen ik weet niet wie dit gedicht geschreven heeft.
Ik heb het uit een boekje gehaald.
Ingezonden door Marjolein Dijkstra.
Men zegt wel eens: uit het oog uit het hart
Dat maakte mij wel eens verward
Omdat ik dacht dat het waar was
Totdat ik jou naam in mijn hart las……….
Al die tijd ben ik op zoek geweest naar net zo’n vriendin,
Maar nu ben ik er achter , dat heeft echt geen zin
Er is geen ander zoals jij
En ook niet zoals mij
Dat komt omdat God jou en mij uniek heeft gemaakt
En dat heeft onze vriendschap veroorzaakt
Onze vriendschap is perfect voor mij
Daarom vind ik niemand zoals jij
Jij bent er altijd op het juiste moment,
Jij bent het die mij echt goed kent
Jij accepteert mij zoals ik ben
De liefde van Jezus is het, die ik daarin herken.
In vreugde, verdriet, ja zelfs in pijn
Jij zal er altijd voor me zijn.
Gebrandmerkt ga ik door het leven
Door de "liefde" en vriendschap die jij me hebt gegeven.
Esther
Heer was U maar heel dichtbij.
Dan liep ik mee aan U zij.
En zou ik met u praten.
Nooit meer zou ik U verlaten.
Dan knielde ik voor U neer.
En raakte Uw hand aan telkens weer.
Omdat ik gewoon zo veel om U geef
Om U te laten merken hoe blij ik ben dat ik leef.
Ik zou U bedanken voor de mooie natuur.
Waarin ik mag genieten elk uur.
Ik hoef U niet te vertellen over mijn verdriet.
Dat weet U wel, omdat u alles ziet.
U hebt mij immers troost en lieve mensen gegeven.
Toen ik het moeilijk had in mijn leven.
Maar ik kreeg ook veel gelukkige dingen.
En blijdschap mocht mij omringen.
Ik kan er alleen maar van dromen.
Dat ik U eens “echt”zal tegenkomen.
Hilly
Dit gedicht is tot stand gekomen, tijdens het luisteren
van mooie muziek.
ik kan vertellen
van de vlinders die dansen
rond de bloemen,
boven het water van de beek
dat ze met hun kleuren
troosten daar waar
het eerst zo somber leek
tal van belevenissen
in de altijd aanwezige natuur
in de ongeschondenheid, nog zo puur
ik zou het willen delen, uitdragen,
hoe ik er soms antwoorden vind
op mijn vele vragen
voor jou pak ik het alles samen in een wens
dat jij het daar ook mag vinden
mijn medemens……
© Hilly Nicolay
september 2008
Jk heb bovenstaand gedicht gemaakt, in de hoop dat
anderen hier ook blijdschap en troost in zullen vinden
ZOEK op internet
Gedichten (nieuw)
Ingezonden gedichten (nieuw)
Bezoekers
Vandaag: 607
Gisteren: 286
Week: 1170
Maand: 5108
Alle bezoekers: 421148